Ιστορικό Σχολείου
Το Δημοτικό Σχολείο Λυκαβηττού, την εποχή που κτίστηκε, ήταν ένα μεγαλόπρεπο κτίριο κτισμένο στην αγκαλιά του πευκόφυτου λόφου που βρίσκεται πίσω ακριβώς από το σχολείο. Σήμερα ξεπροβάλλει ανάμεσα στις πολυκατοικίες που ξεφύτρωσαν τις τελευταίες δεκαετίες.
Το κτίριο είναι έργο του αρχιτέκτονα Δημήτρη Θυμόπουλου και είναι από τα πρώτα μοντέρνα δημόσια κτίρια της δεκαετίας του ‘50, αποτελώντας δείγμα σχολικής αρχιτεκτονικής υψηλού επιπέδου.
Κτίστηκε το 1956 για να φοιτούν σε αυτό 350 μαθητές, αγόρια και κορίτσια ηλικίας 6-12 χρόνων, σε έκταση 13,600 τετραγωνικών μέτρων για να εξυπηρετεί τις ανάγκες της περιοχής Λυκαβηττού.
Λειτούργησε τη σχολική χρονιά 1957-58. Τα μαθήματα άρχισαν κανονικά στις 15 Σεπτεμβρίου 1957.
Αποτελούνταν από οκτώ αίθουσες διδασκαλίας σε δύο ορόφους, τέσσερις υπαίθριες αίθουσες για την Α΄, Β΄ και Γ΄ τάξη, δύο γραφεία (του διευθυντή και των δασκάλων), μια ειδική αίθουσα Τέχνης με αποθήκη/ γραφείο και ένα μεγάλο θέατρο (αίθουσα πολλαπλών χρήσεων) μοναδικό στο είδος του σε ολόκληρη τη Λευκωσία. Σήμερα διαθέτει δεκαοκτώ αίθουσες διδασκαλίας και τρία εργαστήρια.
Αρχικά το σχολείο ονομαζόταν Αστική Σχολή Λυκαβηττού. Την ονομασία αυτή διατήρησε μέχρι το 1970 που μετονομάστηκε σε Δημοτικό Σχολείο Λυκαβηττού. Τη σχολική χρονιά 1981-82 το σχολείο χωρίστηκε σε δύο κύκλους (Κ.Α΄ και Κ.Β΄).
Από το 1971 εργοδοτείται γραμματέας για διεκπεραίωση εργασιών του Σχολείου και του Συνδέσμου Γονέων. Κατ΄ αρχήν εργοδοτήθηκε με πρωτοβουλία του Συνδέσμου Γονέων, ενώ σήμερα εργοδοτείται από την Εφορεία Ελληνικών Εκπαιδευτηρίων Λευκωσίας μετά την επέκταση του θεσμού του Βοηθητικού Γραμματειακού Προσωπικού σε όλα τα Σχολεία Δημοτικής Εκπαίδευσης.
Το Δημοτικό Σχολείο Λυκαβηττού είναι ένα από τα σχολεία της Λευκωσίας που συνεργαζόταν στενά και αποτελεσματικά παλαιότερα με την Παιδαγωγική Ακαδημία και τώρα με το Πανεπιστήμιο Κύπρου καθώς και με άλλους φορείς και παράγοντες σχετικούς με την εκπαίδευση.
Το Δημοτικό Σχολείο Λυκαβηττού πάντοτε διακρινόταν για την αποτελεσματική του λειτουργία και την ποιοτική εκπαίδευση που παρείχε στους μαθητές του εξ αιτίας της φιλοτιμίας και της εργατικότητας των παιδιών και των εκπαιδευτικών του. Σε αυτό σημαντικό ρόλο διαδραμάτιζε και διαδραματίζει και η ποικιλόμορφη δράση και συνεργασία του Συνδέσμου Γονέων με το Σχολείο.